می‌خواستیم تماشاگر را به فکر واداریم | تئاتر اندیشمند ما این آخرین دهه اش را می گذراند
تاریخ انتشار: ۳ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۵۸۸۱۶۹
همشهری آنلاین، شقایق عرفی نژاد: کابوس های شازده اجباری پیش از این در شهریور و مهر امسال اجرا شده و حالا در بخش مرور جشنواره تئاتر، حضور دارد. این متن ادامه سه گانه ای است که نویسنده و کارگردانش می‌گوید از علاقه‌اش به متون قجری و رمان شازده احتجاب می آید. افشین زمانی در این نمایش زبان قجری را با فرم و شکل معاصر تئاتر در هم آمیخته و می گوید این کار برایش همیشه جذاب بوده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در کابوس‌های شازده اجباری چقدر به متن شازده احتجاب هوشنگ گلشیری وفادار بودید؟ آیا کاملا همین متن را کار کرده‌اید یا باید آن را نگاهی به شازده اجتجاب بدانیم؟
از ارزش شازده احتجاب گلشیری مدت‌ها می‌شود صحبت کرد. نمایشی هم که چند سال پیش به اسم شازده احتجاب کار کردم، برداشتی از این رمان بود. اما کابوس‌های شازده اجباری تماما قصه خودش را دارد و نسخه دوم شازده احتجابی است که سال‌ها پیش کار کرده بودم. به دلیل کلمه شازده در اسم نمایش، بسیاری تصور می‌کنند این نمایش هم مثل قبلی برداشتی از شازده احتجاب است، اما اینطور نیست و ارتباطی به رمان ندارد.
شما نمایش‌های «هاری یا سرگذشت مردی که به هنگامه تولد هر دو دستش پر از خون بود» و همانطو که خودتان هم گفتید «شازده احتجاب» را با اقتباس از شازده احتجاب کار کرده اید. چه چیزی در این رمان وجود دارد که برایتان انقدر جذاب است؟
من سال‌های پیش یک سه گانه کار کردم. در این سه گانه متن‌های خاطرات هنرپیشه نقش دوم نوشته بهرام بیضایی، ننه دلاور کار برتولت برشت و آندورا از ماکس فریش را روی صحنه بردم. بعد از آن تصمیم گرفتم یک سه گانه کاملا ایرانی کار کنم. اولین آنها شازده احتجاب بود که برداشتی از رمان هوشنگ گلشیری بود، دومین آنها هاری بود و کابوس‌های شازده اجباری هم آخرین نمایش این سه‌گانه است. این سه گانه برای من بستری بود تا بتوانم به نقد قدرت بپردازم. در این نمایش آخری به نقد قدرت فارغ از زمان و مکان پرداخته ایم. در واقع خود قدرت را نقد کرده ایم و این که انسان را تبدیل به موجود دیگری می‌کند.
و برای این کار یک فضای قجری را انتخاب کرده‌اید؟
نوع ادبیات قجری است، ولی کارگردانی و طراحی کاملا مدرن و منطبق با نمایش‌های روز دنیاست. نوع طراحی صحنه و لباس و میزانسن از نمایش‌های ایرانی بسیار دور است و یک فضای مدرن امروزی دارد.
با این تقسیم‌بندی کمی در باره فضا و زمان و زبان قجری کار صحبت کنیم. از انتخاب این دوره زمانی بگویید.
من در دوران دانشجویی علاقه زیادی به ادبیات و تاریخ قجری داشتم. به نظر شاعرانگی و رنگ و شکلی در ادبیات قاجار هست که شاید در دوران‌های دیگر وجود ندارد. ضمن این که کنار هم قرار گرفتن ادبیات قجری و فرم اکسپرسیونیستی تئاتر جهان در یک نمایش برایم همیشه جذاب بود. فکر می‌کنم به جهان شمول بودن اثر هم کمک می‌کند تا نشان دهیم این مسئله فقط مربوط به ایران زمان قاجار در ایران نیست و در هر جای جهان می‌تواند اتفاق بیفتد. یعنی اگر شما کلام را از نمایش ما بگیرید، فکر می‌کنید یک نمایش ژاپنی یا آمریکایی تماشا می‌کنید.
مسئله بعدی نقد قدرت است. کمی در این باره بگویید.
ما ایرانی‌ها همیشه و در تمام تاریخ درگیر سیاست بوده ایم. علاوه بر این با مرور اتفاقاتی که در جهان در حال رخ دادن است، به این نتیجه رسیدم صحبت کردن از چنین مفهومی در تئاتر می‌تواند برای مخاطب بسیار جذاب باشد.
با توجه به اجراهایی که پیش از این داشته اید، آیا این اتفاق افتاد؟ استقبال تماشاگر چطور بود؟
بسیار خوب بود. من کارگاهی برای هنرجویانم برگزار کردم و این نمایش در واقع خروجی همان کارگاه است. با این که بازیگران اولین بار بود که روی صحنه می‌رفتند، اما استقبال از کار خیلی خوب بود و جزو نمایش‌های پرمخاطب آن دوره بودیم. تماشاگر با برخورد با چنین مفهومی در تئاتر ارتباط ویژه ای برقرار می‌کرد. برای من این مهم بود که تماشاگر وقتی از سالن خارج می‌شود، به مسئله ای که در کار مطرح شده فکر کند. همینقدر که تماشاگر فکر کند، یعنی ما کارمان را انجام داده ایم. این روزها تئاتر به شدت به طرف تجارتی شدن پیش می‌رود و کیفیت در آن هیچ اهمیتی ندارد. از سیصد نمایشی که در سال اجرا می‌شود بیشتر از ۲۰۰ نمایش تجارتی هستند. بنابراین تئاتر هویت خودش را به عنوان یک اثر هنری و فاخر و اندیشمند از دست داده است. بسیاری از همنسلان من به همین دلیل تئاتر را کنار گذاشته اند. عده ای سراغ فیلمسازی رفته اند، عده ای هم اصلا کار دیگری را انتخاب کرده اند و مثلا در بنگاه املاک کار می‌کنند. بنابراین تئاتر اصیل کشور ما در حال از بین رفتن است. این یکی از اشتباهاتی بود که در تئاتر خصوصی ما اتفاق افتاد و ریشه اش هم به نظر من در ضعف مدیریت تئاتر دولتی است. در تئاتر دولتی ما به این سمت رفتیم و همچنان هم کیفیت در تئاتر اهمیت ندارد و فقط اسامی و چهره‌ها تعیین‌کننده هستند. به نظرم طی همین دهه تئاتر برای همیشه جنبه اندیشمند و نابش را از دست می‌دهد و تبدیل به تئاتر سطحی مبتذل خواهد شد.
از اجرای جشنواره بگویید. با اجرای قبلی تفاوت‌هایی دارد یا نه؟
از بین ۳۸۰ نمایشی که تقاضای شرکت در بخش مرور را داشتند، ۸ نمایش انتخاب شد و کار ما یکی از این نماش‌ها بود. فیلم کار ما توسط شورای نظارت دیده شد و خواسته شد بخش‌هایی از کار حذف شود. اما به جز این، تغییر دیگری در کار نداشتیم.
کد خبر 827043 منبع: همشهری آنلاین برچسب‌ها جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر تئاترمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: جشنواره بین المللی تئاتر فجر تئاتر کابوس های شازده اجباری شازده احتجاب سه گانه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۵۸۸۱۶۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تقدیم اجرای «نظامِ ابن عربی» به فرهاد ناظرزاده‌کرمانی
به گزارش گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، نمایش «نظامِ ابن عربی» به نویسندگی محسن رهنما با کارگردانی یاسمین عباسی و تهیه‌کنندگی رضا عباسی از دوم اردیبهشت ۱۴۰۳ ساعت ۱۹ در کارگاه نمایش مجموعه تئاتر شهر روی صحنه است.
«نظامِ ابن عربی» در روزهای آغازین اجرای خود میزبان پروفسور فرهاد ناظرزاده‌کرمانی شد و این گروه نمایشی، اجرای خود را به این پژوهشگر و نویسنده تئاتر تقدیم کردند.
پروفسور فرهاد ناظرزاده‌کرمانی پس از تماشای این اثر نمایشی گفت: «این اثر را مونودرامی تک‌بازیگر دیدم که مسئله عشق ممنوع را به تصویر کشاند.»
عرفان رجایی به‌عنوان بازیگر و سارا واحدی در جایگاه پرفورمر، در این اثر نمایشی حضور دارند.
در خلاصه این نمایش آمده است: «جوانی آبادانی و دانشجوی حکمت و فلسفه، سال‌هاست که از عشق پری، دختری اصفهانی سرگردان جاده‌هاست. او تحت تاثیر عشق عارف حکیم محیی‌الدین ابن عربی به دختر دانشمند ایرانی اصفهانی به نام نظام، تصمیم می‌گیرد در آخرین سفرش به اصفهان تمام نامه‌ها و عکس‌های عاشقانه‌اش با پری را در صحن مسجد جامع اصفهان بساط کند و روایت‌گر داستانی عاشقانه باشد، اما...»
ایلیا شیرازی (دستیار اول کارگردان)، نوید شایان مهر (دستیار دوم کارگردان)، امید محمدی (هماهنگی و برنامه‌ریزی)، ابوالفضل فتحی (منشی صحنه)، علی حیدری (طراح صحنه)، مرتضی نجفی (طراح نور)، شقایق مهاجری (طراح لباس)، سارا میرزازاده اصل (طراح گریم)، مرتضی آکوچکیان (طراح گرافیک)، رضا خزاعی (آهنگ‌ساز)، یاسمین عباسی (تنظیم‌کننده)، علی حیدری (کاخن و آواز)، رها خلیلی (انتخاب قطعات فلامنکو و سولیست و گیتار)، اسماعیل رضوی (مدیر تولید)، حمیدرضا شیرازی (سرمایه‌گذار)، فراز مقدم (نورپرداز، ویدئومپ و ساخت تیزر)، فاطمه عرب، یزدان موسی خانی (عکس)، رسول سلیمیان، حجت جعفری و یعقوب احمدزاده (اجرای دکور)، نیلوفر حیدری (دستیار طراح صحنه)، حمیدرضا کوچکی و نیلوفر حیدری (مشاوران طراح صحنه) و علی کیهانی (مشاور رسانه‌ای) دیگر عوامل این اثر نمایشی هستند.
علاقه‌مندان برای تهیه بلیت این اثر نمایشی که کاری از گروه تئاتر ناگهان است، می‌توانند به سایت تیوال و گیشه تئاتر مراجعه کنند.
انتهای پیام/
جاده کندوان یک طرفه شد